Ιέρων

I

Όνομα δύο τυράννων των Συρακουσών.

1. Ι. Α’ (; – 467 π.Χ.). Τύραννος των Συρακουσών (478-467 π.Χ.). Ήταν νεότερος αδελφός του Γέλωνα, από τον οποίο παρέλαβε αρχικά τη διακυβέρνηση της Γέλας και αργότερα τον διαδέχθηκε. Το 474 π.Χ. εγκατέστησε στρατιωτική δωρική αποικία –την οποία ονόμασε Αίτνα– στους πρόποδες του ομώνυμου ηφαιστείου, στη θέση της αρχαίας πόλης Ίνησσας· μάλιστα, το γεγονός αυτό αποτέλεσε το θέμα της τραγωδίας του Αισχύλου Αιτναίαι. Το ίδιο έτος, ο Ι. έσπευσε σε βοήθεια των Κυμαίων, που απειλούνταν από τους Ετρούσκους· οι τελευταίοι ηττήθηκαν στη ναυμαχία που έγινε κοντά στην Κύμη. Τη νίκη αυτή ύμνησαν ο Πίνδαρος και οι άλλοι ποιητές, που πάντα έβρισκαν εγκάρδια φιλοξενία στην αυλή του. Μεταξύ των άλλων, εκτός από τον Αισχύλο και τον Πίνδαρο φιλοξενούνταν και ο Βακχυλίδης, ο Σιμωνίδης και ο Επίχαρμος. Το 472 π.Χ. ο Ι. νίκησε κοντά στον ποταμό Ακράγαντα τον τύραννο του Ακράγαντα Θρασυδαίο. Τάφηκε στην Αίτνα.

2. Ι. Β’ (Συρακούσες 306; – 214 π.Χ.). Τύραννος των Συρακουσών (270-215 π.Χ.). Είχε ευγενική καταγωγή, αλλά δύσκολη παιδική ηλικία. Αφού πολέμησε εναντίον των Καρχηδονίων, ανακηρύχθηκε το 275 π.Χ. από τους στρατιώτες του στρατηγός μαζί με τον Αρτεμίδωρο. Πολέμησε κατά των Μαμερτίνων, τους νίκησε και κατόρθωσε να ανακηρυχθεί βασιλιάς των Συρακουσών. Το 264 π.Χ. ο Ι. πολιορκούσε τη Μεσσήνη, την οποία κατείχαν οι Μαμερτίνοι. Οι τελευταίοι ζήτησαν τη βοήθεια των Καρχηδονίων. Τελικά, όμως, ο Ι. συμμάχησε με τους Καρχηδόνιους απέναντι σε έναν άλλο, κοινό εχθρό, τους Ρωμαίους, οι οποίοι το επόμενο έτος έστειλαν στη Σικελία τέσσερις λεγεώνες με διοικητή τον Άππιο Κλαύδιο.

Καταδιωκόμενος αργότερα από τον Μάρκο Βαλέριο, σύναψε συμφωνία μαζί του, με την οποία αναλάμβανε την υποχρέωση να εγκαταλείψει τους Καρχηδόνιους και να πολεμήσει εναντίον τους στο πλευρό των Ρωμαίων, όσο θα διαρκούσε ο πόλεμος. Η προσήλωσή του στη συμμαχία με τους Ρωμαίους καθ’ όλη τη διάρκεια τόσο του πρώτου όσο και του δεύτερου Καρχηδονιακού πολέμου και γενικά η πολιτική ειρήνης που ακολούθησε ο Ι. οδήγησαν τις Συρακούσες σε μία από τις λαμπρότερες περιόδους της ιστορίας τους. Εκτός των άλλων, καθιέρωσε ένα φορολογικό σύστημα το οποίο, επειδή αποδείχθηκε πολύ αποδοτικό, εφαρμόστηκε από τους Ρωμαίους σε ολόκληρη τη Σικελία. Αργότερα διατυπώθηκε εναντίον του η μομφή ότι με την πολιτική του διευκόλυνε την κατάκτηση της Σικελίας από τους Ρωμαίους. Πεθαίνοντας, άφησε τον θρόνο στον εγγονό του Ιερώνυμο (βλ. λ.).

Ο τύραννος Ιέρων Β’, σε νόμισμα των Συρακουσών.

II

Όνομα διαφόρων ιστορικών προσώπων.

1. Αγγειοπλάστης (μέσα 5ου αι. π.Χ.). Ήταν κατασκευαστής πολλών γραπτών αγγείων, με ζωγράφο τον Μάκρωνα.

2. Τύραννος της Πριήνης (4ος−3ος αι. π.Χ.). Ανήλθε στην εξουσία με εκλογή του λαού, αλλά καταδίωξε σκληρά και εξόρισε όλους τους πολιτικούς αντιπάλους του. Τελικά, όμως, διώχθηκε από τους συμπολίτες του και κατέφυγε στη Ρόδο (297 π.Χ.).

III

(3ος−4ος αι. μ.Χ.). Άγιος της Ανατ. Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καταγόταν από τα Τύραννα της Καππαδοκίας. Έζησε και μαρτύρησε επί Διοκλητιανού. Συνελήφθη μαζί με 32 άλλους χριστιανούς και μαρτύρησε μαζί τους με αποκεφαλισμό, αφού πρώτα βασανίστηκε. Η μνήμη τους τιμάται στις 7 Νοεμβρίου.